ŁÓDZKIE

Głównym celem oraz namacalnym produktem naszych dotychczasowych działań jest wystawa prezentująca historię łódzkiego środowiska wspinaczkowego przez pryzmat zmian w technologii oraz film dokumentalny, który powstał równolegle do procesu gromadzenia materiału na wystawę. Wystawa ta została pomyślana jako część wydarzenia naukowego, które toczyło się na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego na początku lipca 2017 r. Była to VIII międzynarodowa konferencja European Society for the Study of Symbolic Interaction, zatytułowana: Studying Everyday Life: Generic Dimensions of Interactionist Inquiry, Poland, Łódź, 4-8.07.2017). Konferencja uzyskała dofinansowanie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego jako tzw. DZIAŁANIE UPOWSZECHNIAJĄCE NAUKĘ (projekt DUN).

Wystawa miała nawiązywać do rygorów poprawności naukowej w zakresie przewidywanej przez nas prezentacji i opisu historii naszego środowiska, ale jednocześnie – miała być tworzona przez osoby zaangażowane w działalność wspinaczkową oraz w życie środowiskowe łódzkich wspinaczy. Chodziło nam o to, by wiedza naukowa nie zamykała się w murach akademii, ale pozostawała w żywym związku z życiem codziennym.

*  

 

Projekt opiera się na wolontaryjnej współpracy grupy ludzi zainteresowanych historią łódzkiego środowiska wspinaczkowego. Nasze działania rozpoczęliśmy w październiku 2016. W poszukiwaniu materiałów na planowaną wystawę kontaktowaliśmy się z nestorami łódzkiego taternictwa, alpinizmu i himalaizmu, prosząc ich o udostępnienie zdjęć oraz sprzętu, opowiedzenie historii z nimi związanych. Bardzo szybko zorientowaliśmy się, że spotkania te są niepowtarzalną i być może jedyną okazją na zachowanie w pamięci przekazów, wspomnień i opowieści o działaniach górskich najbardziej znanych postaci z naszego łódzkiego środowiska. Nasze spotkania planowaliśmy nagrywać w postaci plików audio. Pojawił się wówczas pomysł pełnego audiowizualnego nagrania, które moglibyśmy zachować "dla potomności". 

W okresie od grudnia 2016 do marca 2017 zrealizowaliśmy 11 zapisów filmowych, które stały się podstawą do filmu dokumentalnego pt. Łódzkie historie wspinaczkowe. Do końca marca 2017 r. udało nam się także zebrać i zarchiwizować ponad 500 fotografii górskich. 

W efekcie wspólnie przygotowaliśmy wystawę opowiadającą o rozwoju łódzkiego środowiska wspinaczkowego oraz film. Nadal też archiwizujemy cenne dane wizualne (fotografie, dokumenty).

Tak złożone zadanie może być wykonane jedynie przez wspólne działanie. Poprzez kontakt z żywymi świadkami tamtych wydarzeń i praktyk oraz przez kontakt z przedmiotami fizycznymi – narzędziami, artefaktami, historiami ich powstania i użycia (używania). Chcemy razem coś poznać, dowiedzieć się czegoś nowego na temat naszego środowiska. Z pewnością nie wiemy o nim jeszcze wszystkiego. Dodatkowym efektem naszej wspólnej pracy jest aktywizacja oraz integracja starszych i młodszych pokoleń wspinaczy podczas pracy nad realizacją wspólnego projektu.

​